nermal

Habemus Papam! Mamy nowego następcę św. Piotra! Media widzą w tym jak zwykle samą sensację. Że husteczką pot ocierał (a co miał robić, grypa w deszczowym Rzymie w przesilenie wiosenne, to nie powód do sensacji), że szybko, bo drugi dzień konklawe, czwarte głosowanie, że imię wybrał takie a nie inne, że za stary, albo że stary w sam raz, bo to tylko taki "przejściowy" papież... słabo mi się robi. Nie powinno się generalizować, ale media to (ko)media...

Z doniesień z nieco mniejszego świata podczas inauguracji sezonu akademikowo-grillowego (mała wprawka przed Juwenaliami?) upolowałam mięso!! I wcale nie ma metr dziewiędziesiąt, ciemnych włosów, tatuażu na kostce, siostry, którą znałam wcześniej z widzenia i kota o imieniu Kleofas. Nie ma, bo to było prawdziwe mięso. Jadalne. No dobra, na wpół jadalne, ale po mojej ostaniej notce widać w jakim byłam stanie wtedy, więc nie to było najważniejsze. Niektórzy byli w jeszcze gorszym stanie, ale Mona potwierdziła fakt, że ma zamiast jednego żebra wbudowany system naprowadzający i mimo obaw wróciła do domu bez problemu. A mi pozostaje jeszcze tylko przypieczętować śliną, co obiecywałam M!lli, zaklinając się niczym dziewczynka z trzeciej klasy na naszą przyjaźn. Hehe, ciekawe czy pamięta?

Moja Mama zaczęła siedemdziesiątą trzecią dietę w nadziei na cud. Ja zaczęłam razem z nią w ramach żartu i żeby było jej łatwiej. Ponoć ma trwać tydzień, ma właściwości oczyszczające i traci się 4 kilo. Ja na razie straciłam okazję zjedzienia żelek wczoraj w kinie z Majką. A ze złości przydałoby się podnieść poziom cukru, bo Tydzień Kina Hiszpańskiego z dubbingiem w postaci kolesia, który siedzi i czyta na zywo i to tak jakby tłumaczył a'vista, no sorry...

Konkurs piwny wygraliśmy. Nagrodę odbieramy w sobotę, co oznacza, że odstępstwo od zasad diety mnie czeka tak czy siak (no dobra, tej fasolki tez spróbowałam 3 ziarka, ale żelków nie jadłam!).

I parę innych rzeczy, o których bym napisała, ale naoglądałam się filmów i za radą kolesia z "2046" zrobię dziuplę w drzewie, wsadzę głowę do środka, powiem co mam do powiedzenia i zakleję dziurę błotem.

jurtoe rano skasuje te notke iwasze komenty... sorry... nie mam info od Mony I M!lli ze zyja. ja zyje zcego dowodem jestta notka. bylo bosko. jestem nietrzezwa. dobranoc papa

Po pierwsze już wcale nie 20, ale to nie jest ważne. Nie ma to jak zarobić-zaplanować-zapić. W sumie planowanie było krótkie, a cel z góry wiadomy. Nie mogę się doczekać picia na trawce, ale póki konkurs trwa (a trwa nadal z bliżej nieokreślonych przyczyn), pijemy tam gdzie zawsze, przez co poczyniłam parę niestosownych komentarzy na różnych blogach i pewnie od jutra będzie wielkie info "pani z tym IP nie wpuszczamy", ale co tam.

W ramach przemyśleń z innej beczki doszłam do wniosku, że marzy mi się na nowo zacząć uprawiać jakiś sport na poziomie chociażby pseudo poważnym. Nie mówię o tym, żeby mieć motywację do robienia czegoś, bo 4 razy w tygodniu tenis, basen, kosz, plus rower zawsze wtedy, gdy słońce zaświeci, to wynik i tak zdecydowanie powyżej przeciętnej, ale o to, żeby ktoś znowu powiedział: "Będzie ciężko, ciężej niż wam sie wydaje. I jeżeli myslicie, że w zeszłym roku na kadrze w Rewalu było ciężko, to jeszcze nie wiecie co słowo ciężko oznacza. I nie ma co się ogladac na kolegów. Pracujemy razem, ale każdy pracuje na swoje konto. Jesteśmy jednym zespołem, ale razem w praktyce oznacza, że i tak każdy z osobna. Z tą myślą macie się budzić i zasypiać. Te słowa przypomnicie sobie mając na szyi złoto. Złoto, którego nie wypracuje nikt za was. Wszystko zależy od was, od każdego z was..." 

"Otwórz szybę i wykrzycz, co Ci na sercu leży. Podobno pomaga. Widziałem w jakimś filmie" TRZECI

Ja bym musiała długo jechać i krzyczeć... O tym jak niecierpię Grzesia Miecugowa z TVN24, o tym jakie koszmarne i nieposkładane były te wszystkie laurki dla Papieża puszczane we wszystkich stacjach (a przygotowywali je średnio na dwa tygodnie przed śmiercią, przynajmniej tak mówił Adam, co uczy jedną panią z niebieskiego ekranu włoskiego właśnie z tej okazji), o tym, że dziś zaspałam na egzanim, no i nie poszłam, o tym, że mnie okradli jak do kościoła jechałam, a dokładniej napad przy użyciu niebezpiecznego narzędzia, jak to ładnie zaklasyfikował miły pan z policji, o tym, że Biały Marsz milczenia w Łodzi to był niezły niewypał i ogólnie piknik dla 90% z tych 100 000 i z milczeniem i zadumą miał niewiele wspólnego. Wspominałam, że mam okres i że Kamila?? Ahhh...

Ale moje frustracje są tylko chwilowe. Było też parę chwil ważnych i pięknych. Msza po Białym Marszu, albo całkiem spontaniczne i kameralne spotkanie na Apel Jasnogórski i żeby lampki zapalić pod pomnikiem. No kameralne było do czasu, bo w końcu policja musiała ulice zamknąć. Pięknie było. I wtedy w niedzielę też, jak do kościoła przyszedł MK. Tak zwyczajnie na mszę, ale chyba nie do końca, bo to był jeden z niewielu razy w jego życiu kiedy w ogóle był w kosciele, ale jeden jedyny, gdy był tam, bo tego chciał a nie z rytualno-tradycyjnej koniecznści. Podbudowało mnie to bardzo. Szczególnie, że to był ten jeden jedyny raz kiedy poszłam do kościoła na zupełnie inną godzinę niż chodzę, że o tym, że poszłam do zupełnie innego kościoła nie wspomnę.

A właśnie dzięki MK do aktywności grupowych dołączyliśmy tenisa, który po piwie i basenie jest teraz naszym drugim nałogiem. W trambambulę moje notowania na liście strzelców sezonu rosną. Wizę dostałam, referat po angielsku wygłosiłam i na papierze jestem dumna posiadaczką pierwszego wpisu na lato. Do fryzjera się wybieram. W sumie to żadna nowość, bo wybieram sie od wakacji, ale może jak napiszę to uda mi sie wreszcie swego dopiąć i cel zrealizować.

Jak już wszystki media o tym donisoły, a przynajmniej kilka blogów, to może wypada coś dodać od siebie. Owszem byłam przez kilkadziesiąt godzin "dziewczyną bez zęba na przedzie". Nie będę wdawać się w szczegóły jak to się stało, bo by się mogło jeszcze okazać, że nie wszystko pamiętam i byłaby kicha. W każdym razie stan posiadania na dzień dzisiejszy to 32 zęby, w tym 31.5 własnych, 0.5 implanta. Zero wypełnień, zero ubytków.

Moje nowe odkrycie kulinarne: ryż Basmati (uwaga reklama: Uncle Ben's). Jeden z lepszych białych ryży jakie jadłam (a jadłam niewiele). Sam w sobie nie śmierdzi, ale za to cały smród na długo zostaje w kuchni. Gotować zatem u sąsiadów.

A tak w ogóle, to ta cała wiosna, czy poranek na basenie wprawił mnie w euforyczny nastrój. I dobrze. Zero ciśnień...